เฮ้ย!! ฝนตก

      

          เรารีบตื่นกันแต่เช้า (ของเรา) ค่ะ เพื่อที่จะไปตามแพลนของเราวันนี้คือ ฟูจิซัง ><  แต่เมื่อออกมานอกบ้าน เราพบว่า T__T ฝนตกค่ะ อุ๊ต๊ะ!  เราหากลัวไม่ บุกฝ่าลุยฝนไปสถานีรถไฟกันเพื่อจะไปต่อรถบัสที่ชินจูกู

          เมื่อมาถึงสถานีชินจูกู เราก็พบว่า.... ฟ้าไม่เปิดค่ะ ซึ่งถ้าเรานั่งรถไฟอาจจะไปถึงแต่ไม่ได้เห็นฟูจิซังของเรา แพลนนี้เราต้องปิดประเด็นไปอย่างน่าเสียดายค่ะ แต่ไม่เป็นไร ในเมื่อเรามาถึงแหล่งดูดเงินแล้ว ก็เสียเงินกับมันซะเลย สุดท้ายเราได้พบว่า ตั้งแต่ 9 โมงเช้า จนถึง 2 ทุ่มนั้น เวลาไม่พอสำหรับการเดินที่นี่จริง ๆ 

          หิวแล้วกองทัพต้องเดินด้วยท้องค่ะ เรามาสะดุดตากับตู้ราเมนหยอดเหรียญค่ะ ปัญหาของเราที่พบก็เหมือนเดิมคือ อ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ออก ยังดีนะพี่มีภาพให้เชยชมอยู่บ้าง แต่มันไม่จบเพียงแค่นั้นสิคะ ในเมื่อ หยอดไปก็ต้องมีเงินทอน เราก็กดมั่ว ๆ  กันค่ะ 5555 ได้คูปองมาซึ่งตรงกับจำนวนเงินทอน (ก็คิดว่าอ่อ นั่นคือคูปองเอาไปแลกเงิน) กร๊ากกก เพื่อนอีกคนก็กด ๆ แล้วก็เลือกเมนูที่ตัวเองต้องการ แต่เอ๊ะ!! ทำไมเขาได้เงินทอนหว่า 555 มาถึงตรงนี้ เอาวะ เป็นไงเป็นกันเดี๋ยวก็รู้ว่าหน้าตาเมนูเราจะเป็นยังไงค่ะ พอเข้ามาให้ร้าน จะมีบาร์เล็ก ๆ ที่กั้นระหว่าทางเข้ากับครัว เราก็เอาตั๋วที่ได้ยื่นให้เขาค่ะ และเหมือนเดิม เขาจะพูดภาษาญี่ปุ่นกับเราชุดใหญ่ พี่ไทยอย่างเรายิ้มอย่างเดียวค่ะ และเหมือนเขาจะรู้นะว่าตั๋วอีกใบของเราเนี่ยะ เรากดผิด เขาก็คืนเงินมาให้ อุ๊ต๊ะ!! ดิฉันประทับใจอีกแล้ว  เราก็เดินยิ้ม ๆ เวลาแค่แปบเดียวค่ะ ก็ได้อาหารหน้าตาเช่นนี้มา และมันคือ!!! 

เมนูของฉัน

      บะหมี่เย็น T__T (เราไม่กินบะหมี่เย็น) ทำไงละคะ เพื่อนสุดเยิฟรู้ถึงความเรื่องมากของเรา ณ จุดนี้มากค่ะ 555 เลยแลกเมนูกัน อธิบายเล็กน้อยไอ่แผ่นสีน้ำตาลนั้นคือ เต้าหู้หวานค่ะ (คือรสชาติหวานอย่างเดียวเลย) ในชามนี้ก็จะมีต้นหอมสไลด์ เส้น ไข่ ซึ่งทุกอย่างเย็นหมดเลย อ่อ มีวาซาบิก้อนนึงด้วย

และในร้านนี้ค่ะ ก็จะมีบาร์ตรงกลางคิดว่าน่าจะเป็นสำหรับผู้ที่รีบเร่ง (มั้ง) ยืนทานได้เลย อืม ก็สะดวกดีเหมือนกันนะคะ  หลังจากที่เราทานเสร็จแล้ว (ทานไม่ได้เลย เพราะรสชาติอาหารที่หวานมาก และเราดันเป็นประเภทปรุงรสอาหารไม่เป็นค่ะ เลยทานไม่หมด ขอโทษนะคะเชฟ T_T) เราก็ต้องยกชามไปเก็บด้วยนะ เขามีที่จัดไว้ ลักษณะคล้ายโรงอาหารบ้านเราค่ะ แต่เล็ก ๆ ตอนยกไป คนก็แอบมองเรานะ เอ๊ะ!! เหมือนยังไม่ได้ทานไรงี้ ก็เขิน ๆ ค่ะ คืออาจด้วยวัฒนธรรมเขาด้วยรึเป่า ไม่แน่ใจนะ 

    เอาล่ะ จากนี้ก็เป็นเวลาของเราแล้วค่ะ เราหาทางเดินขึ้นมาจาก subway และเราก็มาโผล่ที่ไหนไม่รู้ รู้แต่ละลานตาไปด้วยตึก และร้านค้าเพียบเลยค่ะ แต่ต้องมาสะดุดตากับเจ้าตู้นี้ 555 ริกะ เต็มตู้เบยยยยย กรีสสสสส เสียเงินกับตู้นี้ไป 300 เยนค่ะ แต่ไม่ได้สักตัว โกรธเลยเข้าไปหยอดในร้านอีก ซึ่งจะมีตู้แบบเป็นตัวใหญ่ด้วยนะ ครั้งละ 200 เยน บอกกับตัวเองว่า ถ้าไม่ได้ ฉันจะเสียเงินซื้อเองละกัน สุดท้ายไม่ได้ค่ะ เดินคอตกออกจากศูนย์เกมตรงนั้น และก็มาสะดุดตากับร้านนี้ค่ะ Gift Gate กรีสส!!!  คิตตี้ตัวใหญ่มากกกกกก ภายในร้านก็จะเป็นสินค้าซาริโอทั้งหมดค่ะ ดิฉันก็ละลานตา (อีกแล้ว) ร้านนี้เราเจอคนไทยด้วย พาเด็ก ๆ มาซื้อของใช้ >< เดินเข้ามาอีกสักหน่อย ก็พบกับเจ้าตู้หยอดเล่นอะไรสักอย่างค่ะ ด้วยความขี้สงสัยของเรา ก็หยอดเลยค่ะ แม่เจ้า !! หยอดแล้วฉันต้องหมุน ๆ ๆ  ๆ ๆ ประมาณ  1 นาทีค่ะ และก็ได้พบกับป๊อบคอร์นคิดตี้จ้า!!! น่ารักมากกกกก